υποδάμνημι

και αιολ. υποδάμναμι, Α

1. μέσ. ὑποδάμναμαι

υποτάσσω, κυριεύω («ἔρως φρένας ὑποδάμναται», Θεόκρ.)

2. παθ. α) υποτάσσομαι, καταβάλλομαι

β) (για γυναίκα) υποκύπτω, παραδίνομαι σε άντρα

γ) (για άντρα) δαμάζομαι, κυριεύομαι από τον έρωτα

3. φρ. «ἀλλήλοις ὑποδεδμῆσθαι» — είναι παντρεμένοι (Ευστ.)

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + δάμνημι / δάμνημαι «δαμάζω»].